Sprawozdanie z badań wpływu PBM agro na warzywa i wybrane rośliny rolnicze

1.       Cel badań:

Celem badań była ocena przydatności probiominerału w ekologicznym systemie uprawy. roślin

2.       Przebieg badań:

Doświadczenie przeprowadzono w dwóch lokalizacjach na terenie województwa lubelskiego:

a)      w Dąbrówce – uprawa sałaty, marchwi i ziemniaków

b)      w Chełmcu – uprawa kukurydzy i soi

Sadzonki sałaty i bulwy ziemniaków przed zasadzeniem zostały zanurzone w wodnym roztworze probiominerału (probiominerał:woda 1:5). Nasiona marchwi, kukurydzy i soi zostały namoczone w wodnym roztworze probiominerału (20 minut) oraz dodatkowo obtoczone w suchym probiominerale.

W celu określenia  wpływu probiominerału na wzrost i plonowanie wykonano pomiary, które zostały przedstawione w Tab. 1,Tab. 2,Tab. 3,Tab. 4,Tab. 5.

3.       Wyniki

Sałata

Tab.1 Wpływ probiominerału na wzrost sałaty oraz zawartość w niej chlorofilu, witaminy C oraz azotynów i azotanów

Sałata wzrastająca w kombinacji z probiominerałem charakteryzowała się wyrównanym wzrostem, główki były okrągłe, a liście szerokie i jędrne. W porównaniu z kontrolą rośliny były większe, korzenie dłuższe. Stwierdzono większą zawartość suchej masy i chlorofilu. Stężenie witaminy C oraz azotynów było na podobnym poziomie (tab. 1).

Rośliny kontrolne, które nie zostały zanurzone w probiominerale wykazywały nierówny wzrost, miały słabsze, podłużne liście, o mniejszej jędrności (wiotkie), suche (brązowe) u nasady zdj. 1).

Zdj. 1       Kontrola                                      Sałata traktowana probiominerałem

Marchew

Tab. 2 Wpływ probiominerału na wzrost marchwi  oraz zawartość w niej chlorofilu, witaminy C oraz azotynów i azotanów

Marchew potraktowana probiominerałem  była wyższa w porównaniu do kontroli, korzenie były łuższe i większe i miały istotnie większą masę.  Zawartość suchej masy oraz witaminy C i azotynów była zbliżona do marchwi kontrolnej (tab. 2 ).

 Ziemniak

Tab. 3 Wpływ probiominerału na wzrost ziemniaka  oraz zawartość w niej chlorofilu, witaminy C oraz azotynów i azotanów

Ziemniakii w obiekcie kontrolnym rosnące w rzędzie bezpośrednio  przylegającym do ziemniaków w kombinacji  z probiominerałem  wykazywał podobne cechy do traktowanych pudrem. Pozostałe rzędy w kontroli były silnie uszkodzone przez stonkę ziemniaczaną. Pędy były krótkie, a większość liści zostało zjedzonych przez szkodnika. Na  pozostałych liściach zaobserwowano czarne nekrotyczne plamki (zdj. 2).

Rośliny ziemniaka traktowane  probiominerałem  były  większe i zdrowsze. Charakteryzowały się większą masą  zieloną, miały więcej bulw. Zaobserwowano tylko pojedyncze suche liście oraz pojedyncze osobniki stonki ziemniaczanej (zdj. 3 ).

Zdj. 2 Ziemniak kontrola

Zdj. 3 Ziemniaki traktowane  probiominerałem

Kukurydza

Tab. 4 Wpływ probiominerału na wzrost kukurydzy  oraz zawartość w niej chlorofilu, witaminy C oraz azotynów i azotanów

Kukurydza potraktowana  probiominerałem charakteryzowała się większym plonem, kolby oraz ziarna były większe w porównaniu z kontrolą, o czym świadczy większa masa tysiąca nasion  (tab. 4).

Soja

Tab. 5 Wpływ probiominerału na wzrost soi  oraz zawartość w niej chlorofilu, witaminy C oraz azotynów i azotanów

Soja traktowana probiominerałem, tak jak wszystkie badane  gatunki roślin, odznaczała się lepszymi parametrami wzrostu w porównaniu do kontroli, choć nie w tak znacznym stopniu jak np. kukurydza.  Nasiona soi z kombinacji z probiominerałem były zjadane przez sarny, natomiast kontrolne nie co świadczy o ich lepszym smaku. O lepszym smaku decyduje większa zawartość cukru i związków bioaktywnych.

4     Wnioski

Zastosowanie probiominerału wpłynęło na wzrost plonu roślin i ich zdrowotności.

Nie stwierdzono znaczących różnic w zawartości chlorofilu, witaminy C oraz azotanów i azotynów. Aby ocenić wartość prozdrowotną  badanych gatunków roślin należy  określić w nich zawartość polifenoli i aktywność przeciwutleniającą. Wskazane byłoby również przeprowadzenie badań ilości i jakości mikroorganizmów występujących w roślinach oraz w  ryzosferze, czyli w strefie korzeniowej badanych roślin.